Tabulatura to najpopularniejszy sposób zapisu utworów na gitarę. Jest także dość intuicyjny, choć ma swoje ograniczenia (brak zapisu rytmu). Jak ją odczytać? Oto krótki poradnik użytkownika michaleski z forum Gitarzysci.pl:
e |------------------|
H |------------------|
G |------------------|
D |------------------|
A |------------------|
E |------2-----------|
Sześć linii poziomych to sześć strun gitary, patrząc „od strony grającego”, czyli ze strunami basowymi na dole i wiolinowymi na górze. Cyfry na liniach oznaczają numer progu, który należy zagrać. W powyższym przykładzie należy zagrać 2. próg na strunie E6.
Techniki na tabulaturze
Hammer-on oznaczamy jako „h”, np. 2h3 oznacza, że należy położyć palec na drugim progu, zagrać go kostką, a następnie zagrać dźwięk progu trzeciego uderzeniem palca lewej ręki.
E |------2h3---------|
Pull-off oznaczamy „p”. 2p0 oznacza zagranie dźwięku na progu 3., a następnie oderwanie palca z wybrzmieniem dźwięku położonego na progu pierwszym.
D |------3p1---------|
Vibrato. Oznaczane jako „~”. Ta technika polega na potrząśnięciu, ruchu palca lewej ręki w celu „drgania dźwięku”. Możliwe także do wykonania za pomocą wajchy tremolo.
A |------2~~----------|
Slide polega na ślizgu palca z jednej struny na drugą.
E |------2/3-----------| Slide w górę
E |------5\3-----------| Slide w dół
Bend, czyli podciągnięcie. Polega na podciągnięciu struny w poprzek gryfu tak, aby wydobywany przez nią dźwięk uzyskał taką wysokość, jak po zagraniu innego progu.
e |------5b7-----------|
Taki zapis oznacza, że strunę e należy podciągnąć na 5. progu w taki sposób, aby uzyskać dźwięk, który można zagrać na progu 7.