Pentatonika molowa to pięciostopniowa („penta” – pięć) skala o smutnym, melancholijnym brzmieniu. Jest to najczęściej – choć głównie wśród gitarzystów – używana skala. Choć da się nią zagrać każdy gatunek muzyczny, najczęściej możemy ją spotkać np. w bluesie czy rocku. Odpowiada za brzmienie wielu sławnych graczy, którzy, używając wyłącznie jej, osiągnęli swoje niepowtarzalne brzmienie.
Pentatonika molowa składa się z pięciu interwałów: prymy czystej (1), tercji małej (3m), kwarty czystej (4), kwinty czystej (5) oraz septymy małej (7m). Odpowiednio w tonacji a-moll będą to dźwięki: a, c, d, e, g. Dźwięki te powtarzają się na całym gryfie, tworząc pięć „superpozycji”.
Oto pierwsza z nich:
e1 —–5——————8—–
B2—–5——————8—–
G3—–5————-7———-
D4—–5————-7———-
A5—–5————-7———-
E6—–5——————8—–
Oprócz molowej istnieje pentatonika durowa, a także inne, o bardziej orientalnym brzmieniu (np. pentatonika indiańska). Pochodną pentatoniki molowej jest skala bluesowa (heksatonika).